Wielki Post, okres modlitwy i postu w ramach przygotowań do Wielkanocy, trwa 40 dni, ale jest 46 dni między Środą Popielcową, pierwszym dniem Wielkiego Postu w rzymskokatolickim kalendarzu liturgicznym a Wielkanocą. Jak więc oblicza się 40 dni Wielkiego Postu?
Trochę historii
Odpowiedź zabiera nas z powrotem do pierwszych dni Kościoła. Pierwotni uczniowie Chrystusa, którzy byli Żydami, dorastali z myślą, że szabat był dniem kultu i odpoczynku była sobota, siódmy dzień tygodnia, ponieważ opis stworzenia w Księdze Rodzaju mówi, że Bóg odpoczął siódmego dnia.
Chrystus zmartwychwstał jednak w niedzielę, pierwszego dnia tygodnia, a pierwsi chrześcijanie, poczynając od apostołów (tych pierwotnych uczniów), postrzegali Zmartwychwstanie Chrystusa jako nowe stworzenie, dlatego przenieśli dzień odpoczynku i kult od soboty do niedzieli.
Niedziela: celebracja zmartwychwstania
Ponieważ wszystkie niedziele, a nie tylko niedziela Wielkanocna, były dniami świętowania Zmartwychwstania Chrystusa, chrześcijanom nie wolno było pościć i odprawiać w tym czasie inne formy pokuty. Dlatego też, kiedy Kościół przedłużył okres postu i modlitwy w ramach przygotowań do Wielkanocy z kilku dni do 40 dni (aby odzwierciedlić post Chrystusa na pustyni, zanim rozpoczął swoją publiczną posługę), niedziele nie mogły zostać uwzględnione.
40 dni postu
Tak więc, aby Wielki Post obejmował 40 dni, w których mógł nastąpić post, musiał zostać przedłużony do sześciu pełnych tygodni (z sześciodniowymi postami w każdym tygodniu) plus cztery dodatkowe dni W środę i czwartek, piątek, i następna sobota. Sześć razy sześć to trzydzieści sześć, a cztery równa się czterdzieści. I w ten sposób docieramy do 40 dni Wielkiego Postu!
Ucz się więcej
Aby uzyskać bardziej szczegółowe wyjaśnienie historii postu wielkopostnego, dlaczego był i pozostaje 40 dni, dlaczego niedziele nigdy nie były częścią postu wielkopostnego, a kiedy post wielkopostny się kończy, patrz: 40 dni Wielki Post: krótka historia postu wielkopostnego.
