Zwycięzca 2. nagrody jury dla najlepszego reżysera na 55. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno w Szwajcarii Pan i Pani Iyer została wyobrażona jako historia miłosna osadzona wśród przemocy, ale ostatecznie mówi o wiele więcej. Ogólnie rzecz biorąc, film odzwierciedla humanizm asa Aparny Sen, przedstawiony za pomocą precyzyjnie połączonych emocji. Odzwierciedla przerażającą rzeczywistość po atakach WTC i rzezi Gujarat w mistrzowsko opowiedzianej historii. Mistrzowski Sen oddaje współczesne Indie, ich ludność oraz społeczne i polityczne zawiłości, w których istnieją.
„Nic nie uwypukla przejmującej miłości niż w przypadku bezwzględności wojny ...” mówi Sen, „W moim kraju nie ma wojny - jeszcze, ale zamieszki społeczne, które ją rozerwały w ostatnich miesiącach był nie mniej gwałtowny, nie mniej bezwzględny ”.
Meenakshi Iyer grany przez Konkonę Sen Sharmę i Raję Chowdhury (Rahul Bose) zostają poznani przez wspólnego przyjaciela tuż przed wyruszeniem w podróż. Raja, fotograf przyrody, jest proszona przez rodziców Meenakshi o opiekę nad ich córką i wnukiem. Po wejściu do autobusu oboje są zmuszeni do interakcji w celu uspokojenia płaczącego dziecka.
Po nawiązaniu tej relacji Sen przechodzi do większej historii, która jest używana jako płótno do przedstawienia ludzkiej natury autobus wjeżdża w strefę dotkniętą zamieszkami, w której hinduistyczni ekstremiści szukają muzułmańskiej krwi w odwecie za podobne incydenty w wioska. Niektórzy wchodzą do autobusu i zabijają starą muzułmańską parę. Jest godzina policyjna, a pasażerowie zostają pozostawieni w różnych hotelach w najbliższym mieście. Meenakshi i Raja z pomocą policjanta umieszczonego w leśnym pensjonacie przejmująca część filmu, w której dwie osoby spotykają się w ekstremalnych okolicznościach i odkrywają się nawzajem, czerpiąc wzajemne wsparcie.
Charakteryzuje się Meenakshi, szczególnie kobietę tamilskiego bramina, pełną wierzeń, które są obce bardzo miejskiej Radży. Jest zszokowany jej reakcją, gdy mówi jej, że jest muzułmaninem (Jehangir), pomimo jego hinduskiego brzmiącego imienia Raja. Chociaż natychmiastową reakcją Meenakshi jest rozpacz po wypiciu z jego butelki z wodą, ona jednak staje się jego wybawcą, gdy przedstawia go napastnikom autobusu jako jej męża, Mani Iyera. Jednocześnie żydowski pasażer, aby ocalić własną skórę (jest obrzezany) dobrowolnie identyfikuje muzułmańską parę. Jedynym, który zaprotestował przeciwko uświadomieniu sobie ich losu, jest młoda dziewczyna, która wraz z przyjaciółmi przyciągnęła zirytowane komentarze starszych osób w autobusie przez początkowe odcinki podróży.
Pan i pani Iyer opisują warunki społeczno-polityczne Indii, ale jeszcze lepiej radzą sobie z poznawaniem ludzkiej natury i relacji w różnych okolicznościach.
Rahul Bose wciela się w cudowną postać Raja, wrażliwego mężczyzny pod nonszalanckim wyglądem zewnętrznym, a Konkona jest zdumiewająca jak ciepłe, inteligentne dziecko-kobieta, którego indywidualność jest nadrzędna wobec norm społecznych otaczających jej istnienie i do których jest niekwestionowana. Te dwie postacie są przedstawicielami młodzieży współczesnych Indii, zarówno z wykształcenia, jak i ze środowisk miejskich, ale różniące się rozumieniem związków religii i ludzi.
Senowi udaje się dostać pod skórę różnych społeczności i ludzi, pokazując swoje dziwactwa i niepewności, które są tylko zbyt ludzkie. Najpierw rodzina tamilskich braminów, z której pochodzi Meenakshi, potem para muzułmańska, żydowski mężczyzna i bengalscy pasażerowie autobusu, młoda i hałaśliwa grupa chłopców i dziewcząt oraz groźna, fanatyczna natura wieśniaków atakujących autobus wszystko przez profesjonalny obiektyw operatora i reżysera Gautama Ghosha.
Nastrój spokojnego, pagórkowatego regionu, zaniepokojonego przemocą, buduje połączenie muzyki i tekstów Tabli Maestro Zakira Hussaina z poezji wielkiego sufickiego poety Jalaluddina Rumi . Pan i Pani Iyer jest naprawdę godny Jury Netpac nagroda za „odwagę w podnoszeniu istotnej kwestii w dziele o kinematografii”.
Obsada i kredyty
Konkona Sen Sharma Rahul Bose Surha Sikri Bhiszam Sahni Anjan Dutt Bharat Kaul Muzyka: Ustaad Zakir Hussain Tekst: Jalaluddin Rumi Kamera: Gautam Ghosh Historia i reżyseria: Aparna Sen Producent: Triplecom Media Pvt Ltd
o autorze
Rukminee Guha Thakurta jest miłośnikiem filmu i krytykiem filmowym, który obecnie mieszka w New Delhi. Absolwentka National Institute of Design (NID), Ahmedabad, Indie, prowadzi własną niezależną agencję projektową Letter Press Design Studio.
