LaVeyan Sataniści nie akceptują żadnych wierzeń w życie pozagrobowe. Każda osoba powstaje przy narodzinach i znika po śmierci. Okres pomiędzy - jedno życie - jest sumą istnienia. Dlatego życie jest czymś, z czego można się w pełni cieszyć.
Satanistów zachęca się do korzystania z tego, co im się podoba, prowadząc pełne, zmysłowe i pobłażające sobie życie. Ponieważ w następnym życiu nie ma boga osądzającego, ani nagrody ani kary, nic nie można osiągnąć przez ascezę, akceptację kulturowych tabu lub inne rzeczy, które ograniczają osobiste zachowanie.
„Życie to jedna wielka pobłażliwość; śmierć to jedna wielka abstynencja”. ( The Satanic Bible, s. 92)
Śmierć nie jest nagrodą
Wiara satanistyczna jest sprzeczna z wiarą wielu religii, które sugerują, że po śmierci czeka nas nagroda lub lepsze życie. Zamiast obejmować śmierć, powinniśmy walczyć z zębami i paznokciami, aby nadal żyć, tak samo jak zwierzęta. Tylko wtedy, gdy śmierć jest nieunikniona, powinniśmy ją spokojnie zaakceptować.
Przekonania o samobójstwie
Zasadą ogólną jest, że Kościół Szatana marszczy brwi zarówno z poświęcenia, jak i samobójstwa, ponieważ jest to ostateczne zaprzeczenie wypełnienia własnego życia.
Sataniści akceptują samobójstwo jako rozsądną opcję dla cierpiących
„Ekstremalne okoliczności, które sprawiają, że zakończenie życia jest mile widzianą ulgą od nieuleczalnej ziemskiej egzystencji”. (str. 94.)
Krótko mówiąc, samobójstwo jest dopuszczalne, gdy staje się prawdziwą pobłażliwością.
Lepsze życie innych
Podczas gdy satanizm zachęca do pobłażania i spełnienia ego, w żaden sposób nie sugeruje, że ludzie nie powinni okazywać życzliwości wobec innych ani wyświadczać im przysług. Przeciwnie, jak twierdzi LaVey:
Tylko wtedy, gdy własne ego osoby jest wystarczająco spełnione, może sobie pozwolić na bycie miłym i komplementarnym wobec innych, bez pozbawiania się szacunku do samego siebie. Ogólnie myślimy, że braggart jest osobą o dużym ego; w rzeczywistości jego chwalenie się wynika z potrzeby zaspokojenia zubożałego ego. (str. 94)
Człowiek spełniony przez ego może okazywać dobroć ze szczerych emocji, podczas gdy człowiek pozbawiony ego przedstawia nieuczciwy pokaz życzliwości z potrzeby lub ze strachu. Dziewięć wypowiedzi satanistycznych zawiera nawet zdanie: „Szatan reprezentuje dobroć tym, którzy na to zasługują, zamiast miłości marnowanej na niewdzięczników!”
