Wśród lokalnych duchowych przywódców głównych religii światowych żydowski rabin pełni nieco inną rolę w synagodze niż np. kapłan kościoła rzymskokatolickiego, pastor kościoła protestanckiego lub lama buddyjskiego świątynia
Rob rabbi tłumaczy się w języku hebrajskim jako nauczyciel. W społeczności żydowskiej rabin jest postrzegany nie tylko jako duchowy przywódca, ale jako doradca, wzór do naśladowania i wychowawca. Wychowanie młodych jest w rzeczywistości podstawową rolą rabina. Rabin może także prowadzić nabożeństwa duchowne, takie jak nabożeństwo szabatowe i nabożeństwo w Rosz Ha Szana i Jom Kippur . Będzie ona także uczestniczyć w wydarzeniach cyklu życia, takich jak Bar Micwa i Bat Micwa, ceremonie nazywania dzieci, wesela i pogrzeby. Jednak w przeciwieństwie do przywódców innych wyznań religijnych, wiele żydowskich ceremonii może odbywać się bez obecności rabina. Rabin nie pełni roli rytualnego autorytetu nadanego duchownym w innych religiach, ale pełni ważniejszą rolę jako czcigodny przywódca, doradca i wychowawca.
Szkolenie dla rabinów
Tradycyjnie rabinami byli zawsze mężczyźni, ale od 1972 r. Kobiety mogły zostać rabinami we wszystkich ruchach oprócz prawosławnych. Rabini zwykle trenują przez około pięć lat w seminariach takich jak Hebrew Union College (Reform) lub The Jewish Theological Seminary (Konserwatywny). Ortodoksyjni rabini zwykle trenują w prawosławnych seminariach zwanych jesziwami . Podczas gdy szkolenie naukowe dla przywódców innych religii koncentruje się na szkoleniu czysto religijnym, oczekuje się, że rabini otrzymają bardzo szerokie wykształcenie.
Kiedy ktoś ukończy szkolenie, zostaje wyświęcony na rabina, ceremonię zwaną przyjmowaniem s michah . Termin s michah odnosi się do nałożenia rąk, które ma miejsce, gdy płaszcz rabiniczny zostaje przekazany nowemu święconemu rabinowi.
Rabbi jest zwykle adresowany jako Rabbi [wstaw nazwisko tutaj], ale można je również nazwać po prostu rabbi, rebbe lub reb. Hebrajskie słowo oznaczające rabina to rav, , co jest innym terminem używanym czasami w odniesieniu do rabina.
Chociaż rabin jest ważną częścią społeczności żydowskiej, nie wszystkie synagogi mają rabinów. W mniejszych synagogach, które nie mają rabinów, za prowadzenie nabożeństw odpowiadają świeccy przywódcy świeccy. W mniejszych synagogach rabin jest również często zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin; on lub ona może wykonywać zawód zewnętrzny
Synagoga
Synagoga jest domem modlitwy rabina, w którym pełni rolę duchowego przywódcy i doradcy zboru. Synagoga zawiera wiele cech charakterystycznych dla religii żydowskiej, w tym:
- Bima Podniesiona platforma z przodu świątyni. Zasadniczo znajduje się on po wschodniej stronie budynku, ponieważ podczas modlitwy Żydzi zwykle zwracają się na wschód w kierunku Izraela i Jerozolimy.
- Ark ( Aron kodesh po hebrajsku) jest centralną cechą sanktuarium. W arce będą znajdować się zwoje Tory zboru. Nad arką znajduje się Ner Tamid (hebr. „Eternal Flame”), który jest światłem, które świeci stale, nawet gdy sanktuarium nie jest używane.
- Zwoje Tory . Zawarte w arce zwoje Tory są zapisane w miejscu największego honoru w świątyni. Zwój Tory zawiera hebrajski tekst pierwszych pięciu ksiąg biblijnych (Rodzaju, Wyjścia, Kapłańskiej, Liczb i Powtórzonego Prawa) .
- Grafika. Wiele świątyń będzie ozdobionych dziełami sztuki lub witrażami. Dzieła i motywy będą się bardzo różnić w poszczególnych zborach.
- Tablice pamiątkowe . Zwykle zawierają tablice z nazwiskami zmarłych członków zboru, a także hebrajską i angielską datę ich śmierci.
- Siddur. Jest to główny modlitewnik zgromadzenia zawierający hebrajską liturgię czytaną podczas modlitwy .
- Chumash . To jest kopia Tory w języku hebrajskim. Zwykle zawiera angielskie tłumaczenie Tory, a także hebrajski i angielski tekst Haftarot czytany po cotygodniowej części Tory.
