Wielu twierdzi, że etymologia religii związana jest z łacińskim słowem „ religare”, co oznacza „wiązać, wiązać”. Wydaje się, że jest to faworyzowane przy założeniu, że pomaga wyjaśnić moc religii, która wiąże człowieka ze społecznością, kulturą, kierunkiem działania, ideologią itp. Oxford English Dictionary wskazuje jednak, że etymologia tego słowa jest wątpliwy. Wcześniejsi pisarze, tacy jak Cyceron, łączyli ten termin ze relegere, co oznacza „czytać od nowa” (być może po to, by podkreślić rytualny charakter religii?).
Niektórzy twierdzą, że religia nawet nie istnieje - jest tylko kultura, a religia jest po prostu znaczącym aspektem ludzkiej kultury. Jonathan Z. Smith pisze w Imagining Religion:
„... chociaż istnieje olbrzymia ilość danych, zjawisk, ludzkich doświadczeń i wyrażeń, które można scharakteryzować w tej czy innej kulturze, według tego czy innego kryterium, jako religii - nie ma danych dla religii. Religia jest wyłącznie stworzenie opracowania uczonego. Jest ono tworzone dla celów analitycznych uczonego przez jego wyobraźniowe akty porównania i uogólnienia. Religia nie istnieje poza akademią. ”
Prawdą jest, że wiele społeczeństw nie wyznacza wyraźnej granicy między ich kulturą a tym, co uczeni nazwaliby „religią”, więc Smith z pewnością ma rację. Niekoniecznie oznacza to, że religia nie istnieje, ale warto pamiętać, że nawet jeśli uważamy, że mamy pojęcie o religii, możemy się oszukiwać, ponieważ nie jesteśmy w stanie odróżnić tego, co należy „religia” kultury i to, co stanowi część samej kultury.
Funkcjonalne a merytoryczne definicje religii
Wiele naukowych i akademickich prób zdefiniowania lub opisania religii można zaklasyfikować do jednego z dwóch typów: funkcjonalnego lub merytorycznego. Każda z nich przedstawia bardzo odmienne spojrzenie na naturę funkcji religii. Chociaż dana osoba może zaakceptować oba typy jako ważne, w rzeczywistości większość ludzi będzie koncentrować się na jednym typie, z wyłączeniem drugiego.
Materialne definicje religii
Typ, na którym się koncentruje, może wiele powiedzieć o tym, co myśli o religii i jak postrzega religię w życiu człowieka. Dla tych, którzy koncentrują się na merytorycznych lub esencjalistycznych definicjach, religia polega na treści: jeśli wierzysz w pewne rodzaje rzeczy, które masz religię, a jeśli im nie wierzysz, nie masz religii. Przykłady obejmują wiarę w bogów, wiarę w duchy lub wiarę w coś znanego jako święte .
Akceptacja materialnej definicji religii oznacza postrzeganie religii jako po prostu rodzaju filozofii, systemu dziwacznych wierzeń, a może po prostu prymitywnego rozumienia natury i rzeczywistości. Z merytorycznego lub esencjalistycznego punktu widzenia religia powstała i przetrwała jako przedsięwzięcie spekulacyjne, które polega na próbie zrozumienia siebie lub naszego świata i nie ma nic wspólnego z naszym życiem społecznym lub psychologicznym.
Funkcjonalne definicje religii
Dla tych, którzy koncentrują się na definicjach funkcjonalistycznych, religia polega przede wszystkim na tym, co robi: jeśli twój system wierzeń odgrywa jakąś szczególną rolę w życiu społecznym, w twoim społeczeństwie lub w życiu psychologicznym, to jest religią; w przeciwnym razie jest to coś innego (jak filozofia). Przykłady definicji funkcjonalistycznych obejmują opisywanie religii jako czegoś, co łączy społeczność lub łagodzi lęk przed śmiercią.
Akceptacja takich opisów funkcjonalistycznych powoduje radykalnie odmienne rozumienie pochodzenia i natury religii w porównaniu z definicjami merytorycznymi. Z funkcjonalistycznego punktu widzenia religia nie istnieje, aby wyjaśnić nasz świat, ale raczej po to, aby pomóc nam przetrwać w świecie, czy to poprzez związanie nas ze sobą społecznie, czy poprzez wsparcie psychologiczne i emocjonalne. Na przykład istnieją rytuały, które zbliżają nas wszystkich jako jedność lub chronią nasze zdrowie psychiczne w chaotycznym świecie.
Definicja religii użyta na tej stronie nie koncentruje się ani na funkcjonalistycznej, ani esencjalistycznej perspektywie religii; zamiast tego stara się uwzględnić zarówno typy przekonań, jak i funkcje, które religia często pełni. Dlaczego więc spędzać tyle czasu na wyjaśnianiu i omawianiu tego rodzaju definicji?
Nawet jeśli nie użyjemy tutaj definicji funkcjonalistycznej lub esencjalistycznej, pozostaje prawdą, że takie definicje mogą oferować ciekawe sposoby patrzenia na religię, powodując, że skupiamy się na pewnym aspekcie, który w innym przypadku moglibyśmy zignorować. Konieczne jest zrozumienie, dlaczego każde z nich jest ważne, aby lepiej zrozumieć, dlaczego żadne z nich nie jest lepsze od drugiego. Wreszcie, ponieważ tak wiele książek na temat religii ma tendencję do preferowania jednego rodzaju definicji niż innego, zrozumienie, czym one są, może zapewnić jaśniejszy obraz stronniczości i założeń autorów.
Problematyczne definicje religii
Definicje religii zwykle cierpią z powodu jednego z dwóch problemów: są albo zbyt wąskie i wykluczają wiele systemów przekonań, które najbardziej są religijne, albo są zbyt niejasne i niejednoznaczne, co sugeruje, że prawie wszystko i wszystko jest religią. Ponieważ tak łatwo wpaść w jeden problem, starając się uniknąć drugiego, debaty na temat natury religii prawdopodobnie nigdy się nie zakończą.
Dobrym przykładem zbyt wąskiej definicji jest zbyt wąska jest powszechna próba zdefiniowania „religii” jako „wiary w Boga”, skutecznie wykluczającej religie politeistyczne i religie ateistyczne, przy jednoczesnym uwzględnieniu teistów, którzy nie mają religijnego systemu wierzeń. Widzimy ten problem najczęściej wśród tych, którzy zakładają, że ściśle monoteistyczna natura religii zachodnich, które są im najbardziej znane, musi w jakiś sposób być konieczną cechą religii w ogóle. Uczeni rzadko popełniają ten błąd.
Dobrym przykładem niejasnej definicji jest tendencja do definiowania religii jako „światopoglądu” - ale jak każdy światopogląd można zakwalifikować jako religię? Byłoby absurdalnie myśleć, że każdy system wierzeń lub ideologia jest nawet tylko religijny, nie mówiąc już o pełnej religii, ale jest to konsekwencja tego, jak niektórzy próbują używać tego terminu.
Niektórzy twierdzą, że religia nie jest trudna do zdefiniowania, a mnóstwo sprzecznych definicji jest dowodem na to, jak łatwa jest ona naprawdę. Prawdziwy problem, zgodnie z tym stanowiskiem, polega na znalezieniu definicji, która jest empirycznie użyteczna i empirycznie testowalna - i na pewno jest prawdą, że tak wiele złych definicji zostanie szybko porzuconych, jeśli zwolennicy włożą w to trochę pracy, aby je przetestować.
Encyklopedia filozofii wymienia cechy religii, a nie deklaruje religię jako coś takiego, argumentując, że im więcej markerów obecnych w systemie przekonań, tym bardziej „religijne” to:
- Wiara w istoty nadprzyrodzone.
- Rozróżnienie między obiektami świętymi i bluźnierczymi.
- Akty rytualne skupione na świętych przedmiotach.
- Kodeks moralny uważany za sankcjonowany przez bogów.
- Charakterystyczne uczucia religijne (lęk, poczucie tajemnicy, poczucie winy, uwielbienie), które zwykle budzą się w obecności świętych przedmiotów i podczas praktyk rytualnych i które są związane ideami z bogami.
- Modlitwa i inne formy komunikacji z bogami.
- Widok świata lub ogólny obraz świata jako całości i miejsca w nim jednostki. To zdjęcie zawiera specyfikację ogólnego celu lub punktu świata oraz wskazanie, w jaki sposób jednostka do niego pasuje.
- Mniej więcej całkowita organizacja życia oparta na światopoglądzie.
- Grupa społeczna związana powyższym.
Ta definicja oddaje większość religii w różnych kulturach. Obejmuje czynniki socjologiczne, psychologiczne i historyczne oraz pozwala na szersze szare obszary w koncepcji religii. Uznaje również, że „religia” istnieje w kontinuum z innymi typami systemów wierzeń, tak że niektóre z nich wcale nie są religijne, niektóre są bardzo zbliżone do religii, a niektóre zdecydowanie są religiami.
Ta definicja nie jest jednak pozbawiona wad. Pierwszy znacznik, na przykład, dotyczy „istot nadprzyrodzonych” i podaje jako przykład „bogów”, ale później wspomniani są tylko bogowie. Nawet pojęcie „istot nadprzyrodzonych” jest nieco zbyt szczegółowe; Mircea Eliade zdefiniowała `` relację '' w odniesieniu do skupienia się na „świętym” i jest to dobry zamiennik dla „nadprzyrodzonych istot”, ponieważ nie każda religia kręci się wokół nadprzyrodzonych.
Ulepszona definicja religii
Ponieważ wady w powyższej definicji są stosunkowo niewielkie, łatwo jest dokonać drobnych poprawek i opracować znacznie ulepszoną definicję religii:
- Wiara w coś poważnego (na przykład bogów lub inne nadprzyrodzone istoty).
- Rozróżnienie między świętymi i profanalnymi przestrzeniami i / lub przedmiotami.
- Rytualne akty skupione na świętych przestrzeniach i / lub przedmiotach.
- Uważa się, że kodeks moralny ma świętą lub nadprzyrodzoną podstawę.
- Charakterystyczne uczucia religijne (lęk, poczucie tajemnicy, poczucie winy, uwielbienie), które zwykle budzą się w obecności świętych przestrzeni i / lub przedmiotów oraz podczas rytuału skupionego na świętych przestrzeniach, przedmiotach lub istotach.
- Modlitwa i inne formy komunikacji z nadprzyrodzonymi.
- Światopogląd, ideologia lub ogólny obraz świata jako całości i miejsca w nim osób, który zawiera opis ogólnego celu lub punktu świata oraz tego, jak jednostki do niego pasują.
- Mniej lub bardziej kompletna organizacja życia oparta na tym światopoglądzie.
- Grupa społeczna związana powyższym i wokół niego.
Ta definicja religii opisuje systemy religijne, ale nie systemy niereligijne. Obejmuje cechy typowe dla systemów wierzeń powszechnie uznawanych za religie, bez skupiania się na specyficznych cechach charakterystycznych tylko dla nielicznych.
