Jedna z najbardziej znanych osób w niezliczonych tradycjach religijnych, Mojżesz przezwyciężył własne lęki i niepewność, aby wyprowadzić naród izraelski z egipskiej niewoli i do ziemi obiecanej Izraela. Był prorokiem, pośrednikiem narodu izraelskiego walczącego z pogańskiego świata w świat monoteistyczny i wiele więcej.
Znaczenie imienia
W języku hebrajskim Mojżesz to tak naprawdę Mosze ( ), który pochodzi od czasownika „wyciągnąć” lub „wyciągnąć” i odnosi się do tego, kiedy został uratowany z wody w Księdze Wyjścia 2: 5-6 przez Córka faraona.
główne osiągnięcia
Istnieje niezliczona ilość ważnych wydarzeń i cudów przypisywanych Mojżeszowi, ale niektóre z nich obejmują:
- Prowadzenie narodu izraelskiego od niewoli w Egipcie
- Prowadzenie Izraelitów przez pustynię i do ziemi Izraela
- Pisanie całej Tory (Genesis, Exodus, Leviticus, Liczby i Powtórzonego Prawa)
- Będąc ostatnim człowiekiem, który ma bezpośrednie, osobiste interakcje z Bogiem
Jego narodziny i dzieciństwo
Mojżesz urodził się w plemieniu Lewiego dla Amrama i Jocheveda w okresie ucisku Egiptu przeciwko narodowi izraelskiemu w drugiej połowie XIII wieku pne Miał starszą siostrę Miriam i starszego brata Aharona (Aaron). W tym okresie Ramzes II był faraonem Egiptu i postanowił, że wszystkie dzieci płci męskiej urodzone przez Hebrajczyków zostaną zamordowane.
Po trzech miesiącach prób ukrycia dziecka, aby uratować syna, Yocheved umieścił Mojżesza w koszu i odesłał go nad Nil. W dole Nilu córka faraona odkryła Mojżesza, wyciągnęła go z wody ( meshitihu, od którego, jak się przypuszcza, pochodzi jego imię), i obiecała wychować go w pałacu ojca. Zatrudniła mokrą pielęgniarkę z narodu izraelskiego, aby opiekowała się chłopcem, a ta mokra pielęgniarka była przypadkiem samą matką Mojżesza, Yocheved.
Między przeniesieniem Mojżesza do domu faraona a osiągnięciem dorosłości, Tora niewiele mówi o swoim dzieciństwie. W rzeczywistości, Księga Wyjścia 2: 10-12 pomija dużą część życia Mojżesza, prowadząc nas do wydarzeń, które malowałyby jego przyszłość jako przywódcy narodu izraelskiego.
Dziecko dorastało i (Yocheved) przyprowadziło go do córki faraona, i stał się jak jej syn. Nadała mu imię Mojżesz i powiedziała: „Bo go wyciągnęłam z wody”. I stało się w tych dniach, że Mojżesz dorastał, wyszedł do swoich braci i spojrzał na ich ciężary, i zobaczył Egipcjanina uderzającego hebrajskiego mężczyznę z jego braci. Odwrócił się w tę i tamtą stronę i zobaczył, że nie ma człowieka; uderzył więc Egipcjanina i ukrył go w piasku.
Wiek dojrzały
Ten tragiczny incydent doprowadził Mojżesza do lądowania na celowniku faraona, który usiłował go zabić za zamordowanie Egipcjanina. W rezultacie Mojżesz uciekł na pustynię, gdzie osiadł z Madyjanitami i zabrał żonę z plemienia Sypporę, córkę Jitro (Jetro). Opiekując się stadem Yitro, Mojżesz natrafił na płonący krzak na górze Horeb, który pomimo pochłoniętego płomieniami nie był konsumowany.
W tym momencie Bóg po raz pierwszy aktywnie zaangażował Mojżesza, mówiąc Mojżeszowi, że został wybrany, aby wyzwolić Izraelitów od tyranii i niewoli, jakiej doświadczyli w Egipcie. Mojżesz był co zrozumiałe zaskoczony, odpowiadając,
„Kim jestem, abym poszedł do faraona i żebym wywiódł dzieci Izraela z Egiptu?” (Exodus 3:11).
Bóg usiłował mu zaufać, nakreślając swój plan, mówiąc, że serce faraona będzie zatwardziałe, a zadanie trudne, ale Bóg dokona wielkich cudów, aby wyzwolić Izraelitów. Ale Mojżesz ponownie odpowiedział głośno:
Mojżesz powiedział do Pana: „Błagam Cię, Panie. Nie jestem człowiekiem słów, ani od wczoraj, ani przedwczoraj, ani od czasu, gdy przemówiłeś do Swojego sługi, bo mam ciężkie usta i ciężki język ”(Wj 4:10).
W końcu Bóg zmęczył się niepewnością Mojżesza i zasugerował, że Aharon, starszy brat Mojżesza może być mówcą, a Mojżesz będzie przywódcą. Mając pewność siebie, Mojżesz wrócił do domu swego teścia, zabrał żonę i dzieci i udał się do Egiptu, aby wyzwolić Izraelitów.
Exodus
Po powrocie do Egiptu Mojżesz i Acharon powiedzieli faraonowi, że Bóg nakazał, aby faraon uwolnił Izraelitów z niewoli, ale faraon odmówił. Dziewięć plag zostało cudownie sprowadzonych na Egipt, ale faraon nadal opierał się wypuszczeniu narodu. Dziesiątą plagą była śmierć pierworodnych dzieci Egiptu, w tym syna faraona, i wreszcie faraon zgodził się wypuścić Izraelitów.
Plagi i wynikający z nich exodus Izraelitów z Egiptu są upamiętniane co roku podczas żydowskiego święta Paschy (Pesach), a więcej o plagach i cudach można przeczytać w Historii Paschy.
Izraelici szybko się spakowali i opuścili Egipt, ale faraon zmienił zdanie na temat uwolnienia i agresywnie ich ścigał. Kiedy Izraelici dotarli do Morza Trzcinowego (zwanego również Morzem Czerwonym), wody zostały cudownie rozdzielone, aby umożliwić Izraelitom bezpieczne przejście. Gdy armia egipska wkroczyła na rozchodzące się wody, zamknęły się, topiąc armię egipską.
Przymierze
Po tygodniach wędrówki po pustyni Izraelici pod wodzą Mojżesza docierają na górę Synaj, gdzie rozbili obóz i otrzymali Torę. Kiedy Mojżesz jest na szczycie góry, ma miejsce słynny grzech Złotego Cielca, który powoduje, że Mojżesz łamie oryginalne tablice przymierza. Wraca na szczyt góry, a kiedy powraca, to tutaj cały naród, uwolniony od egipskiej tyranii i prowadzony przez Mojżesza, przyjmuje przymierze.
Po przyjęciu przymierza przez Izraelitów Bóg decyduje, że to nie obecne pokolenie wejdzie do ziemi Izraela, ale raczej przyszłe pokolenie. W rezultacie Izraelici błąkają się z Mojżeszem przez 40 lat, ucząc się na bardzo ważnych błędach i zdarzeniach.
Jego śmierć
Niestety, Bóg nakazuje, aby Mojżesz w rzeczywistości nie wszedł do ziemi Izraela. Powodem tego jest to, że gdy lud powstał przeciwko Mojżeszowi i Aharonowi po studni, która zapewniła im wyżywienie na pustyni wyschłej, Bóg nakazał Mojżeszowi w następujący sposób:
„Weźcie laskę i zbierzcie zgromadzenie, ty i twój brat Aharon, i mówcie do skały w ich obecności, aby wydała ona swoją wodę. Wyniesiecie dla nich wodę ze skały i podasz zgromadzeniu i ich zwierzętom pić ”(Liczby 20: 8).
Sfrustrowany narodem, Mojżesz nie postępował tak, jak nakazał Bóg, ale uderzył laską w skałę. Jak Bóg mówi do Mojżesza i Aharona:
„Ponieważ nie wierzyliście we Mnie, aby Mnie uświęcić w oczach dzieci Izraela, dlatego nie wprowadzicie tego zgromadzenia do ziemi, którą Ja im dałem” (Liczb 20:12).
Jest słodko-gorzki dla Mojżesza, który podjął się tak wielkiego i skomplikowanego zadania, ale jak nakazał Bóg, Mojżesz umiera tuż przed wejściem Izraelitów do ziemi obiecanej.
Fakt bonusowy
Terminem w Torze dla koszyka, w którym Jocheved umieścił Mojżesza, jest teva ( ), co dosłownie oznacza „pudełko” i jest tym samym słowem, które odnosi się do arki ( ), do której Noe wszedł, aby oszczędzić mu powodzi. Ten świat pojawia się tylko dwa razy w całej Torze!
Jest to interesująca paralela, ponieważ zarówno Mojżeszowi, jak i Noemu oszczędzono rychłą śmierć przez prostą skrzynię, która pozwoliła Noemu odbudować ludzkość, a Mojżeszowi sprowadzić Izraelitów do ziemi obiecanej. Bez teva nie byłoby dziś Żydów!
