W pierwszym wieku pne wiara w zmartwychwstanie pośmiertne była ważną częścią judaizmu rabinicznego. Starożytni rabini wierzyli, że pod koniec dni umarli zostaną przywróceni do życia, co niektórzy Żydzi nadal podtrzymują.
Chociaż zmartwychwstanie odegrało ważną rolę w eschatologii żydowskiej, podobnie jak w przypadku Olam Ha Ba, Gehenny i Gan Eden, judaizm nie ma ostatecznej odpowiedzi na pytanie, co dzieje się po naszej śmierci.
Zmartwychwstanie w Torze
W tradycyjnej myśli żydowskiej zmartwychwstanie ma miejsce, gdy Bóg przywraca umarłych do życia. Zmartwychwstanie następuje trzy razy w Torze.
W 1 Królów 17: 17-24 prorok Eliasz prosi Boga, aby wskrzesił zmarłego niedawno syna wdowy, u którego przebywa. „[Eliasz] powiedział do niej:„ Daj mi swojego syna ”. Potem ... zawołał do Pana i rzekł: „Panie, Boże mój, czyż przyniosłeś też nieszczęście wdowie, u której przebywam, powodując śmierć jej syna?”. Potem trzykrotnie naciągnął się na dziecko, zawołał do Pana i powiedział: „Panie, Boże mój, modlę się do Ciebie, niech życie tego dziecka wróci do niego”. Pan usłyszał głos Eliasza, a życie dziecka powróciło do niego, a on ożył. ”
Przypadki zmartwychwstania są również rejestrowane w 2 Królach 4: 32-37 i 2 Królach 13:21. W pierwszym przypadku prorok Elizeusz prosi Boga o wskrzeszenie młodego chłopca. W drugim przypadku człowiek zostaje wskrzeszony, gdy jego ciało zostaje wrzucone do grobu Elizeusza i dotyka kości proroka.
Rabiniczne dowody na wskrzeszenie
Istnieje wiele tekstów, które zapisują rabiniczne dyskusje o zmartwychwstaniu. Na przykład w Talmudzie rabin zostanie zapytany, skąd pochodzi doktryna zmartwychwstania i odpowie na pytanie, powołując się na teksty pomocnicze z Tory.
Sanhedryna 90b i 91b stanowią przykład tego wzoru. Kiedy rabin Gamliel został zapytany, skąd wie, że Bóg wskrzesi zmarłych, odpowiedział:
„Z Tory: bo jest napisane:„ I rzekł Pan do Mojżesza: Oto będziesz spał ze swoimi ojcami; a lud ten powstanie ”[Powtórzonego Prawa 31:16]. Od proroków: jak jest napisane:” Twoi umarli ludzie będą żyć, wraz z moimi martwymi ciałami powstaną. Obudźcie się i śpiewajcie, którzy mieszkacie w prochu, bo wasza rosa jest jak rosa ziół, a ziemia wyrzuci zmarłych. [Izajasza 26:19]; z Pism: jak napisano: „A dach waszych ust, jak najlepsze wino mojej ukochanej, jak najlepsze wino, które słodko opada, powodując wargi śpiących mówić „[Song of Songs 7: 9]”. (Sanhedryn 90b)
Rabin Meir odpowiedział również na to pytanie w Sanhedrynie 91b, mówiąc: „Jak powiedziano:„ Wtedy Mojżesz i dzieci Izraela zaśpiewają tę pieśń Panu ”[Wj 15, 1]. Nie jest powiedziane„ śpiewał ”, ale„ zaśpiewa ”, stąd Zmartwychwstanie można wywnioskować z Tory”.
Kto zostanie wskrzeszony?
Oprócz omawiania dowodów na doktrynę zmartwychwstania rabinowie dyskutowali także o tym, kto zostanie wskrzeszony pod koniec dni. Niektórzy rabini utrzymywali, że tylko sprawiedliwi zostaną wskrzeszeni. „Zmartwychwstanie jest dla sprawiedliwych, a nie dla niegodziwców” - mówi Taanit 7a. Inni nauczali, że wszyscy Żydzi i nie-Żydzi, prawi i niegodziwi, będą żyć ponownie.
Oprócz tych dwóch opinii pojawił się pomysł, że tylko ci, którzy zginęli w Ziemi Izraela, zostaną wskrzeszeni. Ta koncepcja okazała się problematyczna, ponieważ Żydzi wyemigrowali poza Izrael i coraz więcej z nich zmarło w innych częściach świata. Czy to oznaczało, że nawet prawi Żydzi nie mieliby zmartwychwstać, gdyby zmarli poza Izraelem? W odpowiedzi na to pytanie zwyczajem było grzebanie człowieka w kraju, w którym zginęli, ale następnie ponowne trawienie kości w Izraelu po rozpadzie ciała.
Inna odpowiedź nauczyła, że Bóg przenosi umarłych do Izraela, aby mogli wskrzesić ich w Ziemi Świętej. „Bóg wykona podziemne przejścia dla sprawiedliwych, którzy przez nie przetaczając… dostaną się do Ziemi Izraela, a kiedy dotrą do Ziemi Izraela, Bóg przywróci im oddech” - mówi Pesikta Rabbati 1: 6 . Ta koncepcja sprawiedliwych umarłych toczących się pod ziemią do Ziemi Izraela nazywa się „gilgul neshamot”, co po hebrajsku oznacza „cykl dusz”.
Źródło
„Żydowskie poglądy na życie pozagrobowe” Simchy Raphael. Jason Aronson, Inc: Northvale, 1996.
„The Jewish Book of Why” Alfreda J. Kolatcha. Jonathan David Publishers Inc .: Middle Village, 1981.
