Główny podział Koranu znajduje się w rozdziale ( surah ) i wersecie ( ayat ). Koran jest dodatkowo podzielony na 30 równych części, zwanych juz (liczba mnoga: ajiza ). Podziały juz ' nie pokrywają się równomiernie z liniami rozdziałów. Podziały te ułatwiają tempo czytania w ciągu miesiąca, czytając dość równą kwotę każdego dnia. Jest to szczególnie ważne w miesiącu Ramadan, kiedy zaleca się wykonanie co najmniej jednego pełnego czytania Koranu od deski do deski.
Jakie rozdziały i wersety są zawarte w Juz '6?
Szósty juz Koranu zawiera części dwóch rozdziałów Koranu: ostatniej części Sury An-Nisaa (od wersetu 148) i pierwszej części Sury Al-Ma'ida (werset 81).
Kiedy ujawniono wersety tego Juz ?
Wersety tego rozdziału zostały w dużej mierze ujawnione we wczesnych latach po migracji do Madinah, gdy prorok Mahomet dążył do stworzenia jedności i pokoju wśród różnorodnej kolekcji muzułmańskich, żydowskich i chrześcijańskich mieszkańców miast i koczowniczych plemion różnych grup etnicznych. Muzułmanie zawarli sojusze i podpisali traktaty z różnymi grupami, ustanawiając polityczne, religijne prawa, wolności i zobowiązania wobec państwa.
Chociaż traktaty te były w dużej mierze skuteczne, konflikt czasami wybuchał nie z powodów religijnych, ale z powodu naruszenia niektórych umów prowadzących do agresji lub niesprawiedliwości.
Wybierz oferty
- „Och, wy, którzy wierzycie! Wyróżniajcie się mocno dla Allaha, jako świadków uczciwego postępowania, i niech nienawiść innych do was nie skłoni was do popełnienia krzywdy i odejścia od sprawiedliwości. Bądźcie sprawiedliwi, to jest obok pobożności i bójcie się Allaha, Albowiem Allah dobrze zna wszystko, co robicie. ” 5: 8
- „Ci, którzy wierzą, ci, którzy podążają za Żydami (pisma święte), Sabianami i chrześcijanami, każdy, kto wierzy w Allaha i Dzień Ostateczny i działa na prawości, nie będzie się lękał, ani nie będą się smucić”. 5:69
Jaki jest główny temat tego Juz ?
Ostatnia część Sury An-Nisaa powraca do tematu relacji między muzułmanami a „Ludem Księgi” (tj. Chrześcijan i Żydów). Koran ostrzega muzułmanów, aby nie podążali śladami tych, którzy podzielili swoją wiarę, dodali do niej różne rzeczy i zbłądzili z nauk swoich proroków.
Jak wspomniano wcześniej, większość Sury An-Nisaa została ujawniona wkrótce po przegranej muzułmanów w bitwie pod Uhud. Ostatnia werset tego rozdziału określa zasady dziedziczenia, które były natychmiast istotne dla wdów i sierot z tej bitwy.
Następny rozdział, Sura Al-Ma'ida, rozpoczyna się od dyskusji na temat przepisów żywieniowych, pielgrzymek, małżeństw i kar kryminalnych za niektóre przestępstwa. Stanowią one duchowe ramy dla praw i praktyk, które zostały wprowadzone we wczesnych latach społeczności islamskiej w Medynie.
Następnie rozdział kontynuuje dyskusję na temat lekcji, które można wyciągnąć z poprzednich proroków i zachęca Lud Księgi do oceny przesłania islamu. Allah ostrzega wierzących przed błędami popełnionymi przez innych w przeszłości, takimi jak odrzucenie części księgi objawienia lub wysuwanie roszczeń religijnych bez wiedzy. Jako przykład podano szczegółowo życie i nauki Mojżesza.
Wsparcie i porady są oferowane muzułmanom, którzy musieli się wyśmiewać (i gorzej) z sąsiednich plemion żydowskich i chrześcijańskich. Koran odpowiada: „Och, ludzie z Księgi! Czy nie potępiasz nas tylko dlatego, że wierzymy w Allaha, i objawienie, które do nas dotarło, i to, co przed nami (i), i (być może), że większość z was jest zbuntowana i nieposłuszna? ” (5:59). Ta sekcja dodatkowo ostrzega muzułmanów, aby nie podążali śladami tych, którzy zbłądzili.
Wśród wszystkich tych ostrzeżeń jest przypomnienie, że niektórzy chrześcijanie i Żydzi są dobrymi wierzącymi i nie odstępują od nauk swoich proroków. „Gdyby tylko trzymali się mocno Prawa, Ewangelii i całego objawienia, które zostało im wysłane od ich Pana, cieszyliby się szczęściem ze wszystkich stron. Wśród nich jest partia na właściwym kursie; ale wielu z nich postępuje zgodnie ze złem ”(5:66). Oczekuje się, że muzułmanie zbliżą się do porozumień w dobrej wierze i utrzymają ich cel. Nie do nas należy osądzanie ludzkich serc i intencji.
