Ewangelia dobrobytu, jeden z terminów ruchu Słowo Wiary, zyskuje na popularności na całym świecie. Ale czy kładzie nacisk na Jezusa Chrystusa czy na siebie?
Słowo wiary obiecuje swoim wyznawcom zdrowie, bogactwo i szczęście. Obrońcy twierdzą, że bogactwa powinny być wykorzystywane do ewangelizacji i programów kościelnych. Ministrowie, którzy to głoszą, nie mogą jednak oprzeć się wydawaniu datków na siebie, na takie rzeczy jak prywatne odrzutowce, bułki, rezydencje i ubrania na zamówienie.
Ewangelia dobrobytu: czy chciwość jest motywem?
Jezus Chrystus miał jasność co do chciwości i samolubstwa. Obie postawy są grzechami. Wysadził nauczycieli religijnych, którzy wykorzystali Biblię, by się wzbogacić. Odnosząc się do ich wewnętrznych motywów, powiedział:
„Biada wam, nauczycielom prawa i faryzeuszom, obłudnicy! Czyścicie zewnętrzną stronę kielicha i naczynia, ale wewnątrz oni są pełni chciwości i pobłażania sobie”. (Mateusza 23:25, NIV)
Podczas gdy ewangelia dobrobytu uczy, że chrześcijanie powinni śmiało prosić Boga o nowe samochody, większy dom i ładne ubrania, Jezus ostrzegł:
„Uważaj! Strzeż się wszelkiego rodzaju chciwości; życie nie polega na obfitości dóbr”. (Łukasza 12:15, NIV)
Kaznodzieje Słowa wiary przekonują również, że bogactwo jest znakiem Bożej łaski. Utrzymują swój własny zysk materialny jako dowód, że wykorzystali bogactwa Boże. Jezus nie widzi tego w ten sposób:
„Po co komuś zyskać cały świat, a jednak stracić lub utracić samego siebie?” (Łukasza 9:25, NIV)
Ewangelia dobrobytu: czy Jezus był bogaty czy biedny?
Próbując legitymizować ewangelię dobrobytu, kilku głosicieli Słowa Wiary twierdzi, że Jezus z Nazaretu był bogaty. Badacze Biblii twierdzą, że teoria zaprzecza faktom.
„Jedynym sposobem, aby uczynić Jezusa bogatym człowiekiem, jest popieranie męczących interpretacji (Biblii) i bycie całkowicie naiwnym historycznie” - mówi Bruce W. Longenecker, profesor religii na Baylor University w Waco w Teksasie. Longenecker specjalizuje się w badaniu biedoty w czasach starożytnej Grecji i Rzymu.
Longenecker dodaje, że około 90 procent ludzi w czasach Jezusa żyło w biedzie. Byli albo bogaci, albo ledwie zarabiali na życie.
Eric Meyers zgadza się. Profesor z Duke University w Durham w Północnej Karolinie opiera swoją wiedzę na byciu jednym z archeologów, którzy wykopali Nazaret, małą wioskę w Izraelu, w której Jezus spędził większość swojego życia. Meyers przypomina, że Jezus nie miał własnego miejsca pochówku i został złożony w grobie podarowanym mu przez Józefa z Arymatei.
Kaznodzieje Słowa Wiary przeciwstawiają się, że Judasz Iskariot był „skarbnikiem” Jezusa i uczniów, więc musieli być bogaci. Jednak „skarbnik” pojawia się tylko w New Living Translation, a nie w King James Version, NIV ani ESV, które po prostu mówią, że Judasz był odpowiedzialny za worek pieniędzy. Podróżujący rabini w tym czasie otrzymywali jałmużnę i bezpłatne posiłki oraz zakwaterowanie w domach prywatnych. Łukasza 8: 1-3 zauważa:
Potem Jezus podróżował z jednego miasta do drugiego, głosząc dobrą nowinę o królestwie Bożym. Dwunastu było z nim, a także niektóre kobiety, które zostały wyleczone ze złych duchów i chorób: Maryja (zwana Magdaleną), z której wyszło siedem demonów; Joanna, żona Chuzy, kierownik domu Heroda; Susanna; i wiele innych. Te kobiety pomagały wspierać je z własnych środków. (NIV, podkreślenie dodane)
Ewangelia dobrobytu: czy bogactwo czyni nas sprawiedliwymi wobec Boga?
Kaznodzieje Słowa Wiary mówią, że bogactwa i dobra materialne są oznakami właściwej relacji z Bogiem. Ale Jezus ostrzega przed dążeniem do światowego bogactwa:
„Nie gromadzcie dla siebie skarbów na ziemi, gdzie mole i robactwo niszczą, a gdzie złodzieje włamują się i kradną. Ale przechowujcie dla siebie skarby w niebie, gdzie ćmy i robactwo nie niszczą, i gdzie złodzieje nie włamują się i kraść, bo tam, gdzie jest twój skarb, tam też będzie twoje serce ... Nikt nie może służyć dwóm panom. Albo będziecie nienawidzić jednego i kochać drugiego, albo będziecie oddani jednemu i gardzicie drugim. Nie możecie służyć zarówno Bogu, jak i pieniądzowi ”. (Mateusza 6: 19-21, 23, NIV)
Bogactwo może budować ludzi w oczach ludzi, ale nie robi na Bogu wrażenia. Rozmawiając z bogatym człowiekiem, Jezus spojrzał na niego i powiedział: „Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego!”. (Łk 18:24, NIV)
Problem, który Jezus zrozumiał, polega na tym, że bogaci ludzie mogą poświęcać tyle uwagi swoim pieniądzom i dobytkowi, że zaniedbują Boga. Z czasem mogą nawet polegać na swoich pieniądzach zamiast na Bogu.
Zamiast dążyć do bogactwa, apostoł Paweł radzi zadowolenia z tego, co masz:
Ale pobożność z zadowoleniem jest wielkim zyskiem. Bo nic nie przynieśliśmy na świat i nic z niego nie możemy wyciągnąć. Ale jeśli będziemy mieli jedzenie i odzież, będziemy z tego zadowoleni. Ci, którzy chcą się wzbogacić, wpadają w pokuszenie i pułapkę oraz w wiele głupich i szkodliwych pragnień, które pogrążają ludzi w ruinie i zniszczeniu. (1 Tymoteusza 6: 6-9, NIV)
(Źródła: cnn.com, religionnewsblog i blog dr Claude Mariottini.)
